1 Samuël 24

₁David trok daar weg en koos verblijf in de bergvestingen van Engedi. ₂Terug van zijn tocht tegen de Filistijnen kreeg Saul de melding dat David in de woestijn van Engedi was. ₃Hij koos uit heel Israël drieduizend man keurtroepen en ging David en zijn mannen zoeken bij de Steenbokrotsen. ₄Bij een paar schaapskooien langs de weg ging hij een grot binnen om zijn behoefte te doen. Maar achterin die grot zaten David en zijn mannen! ₅‘Dit is uw kans!’ zeiden de mannen tegen hem. ‘Dit is de dag waarop de Heer tegen u zegt: Ik geef uw vijand in uw macht, doe met hem wat u wilt.’ Toen stond David op en sneed stilletjes een stuk van Sauls mantel af. ₆Maar zodra hij dat had gedaan, begon zijn hart te bonzen. ₇Hij zei tegen zijn mannen: ‘De Heer beware mij ervoor, dat ik zijne majesteit, Gods eigen koning, zoiets zou aandoen en mij aan hem zou vergrijpen. De Heer heeft hem toch tot koning gezalfd!’ ₈Met scherpe woorden hield David zijn mannen in bedwang en verhinderde hij hen Saul te overvallen.

Intussen was Saul opgestaan en de grot uitgegaan om zijn weg te vervolgen. ₉Nu ging ook David de grot uit en riep Saul achterna: ‘Mijn heer de koning!’ Toen Saul omkeek, knielde David eerbiedig op de grond neer. ₁₀Hij zei: ‘Waarom luistert u naar de praatjes van mensen die zeggen: David heeft het op u gemunt? ₁₁U ziet toch met eigen ogen dat de Heer u vandaag in de grot aan mij had overgeleverd. Men had het erover u te doden, maar ik heb u gespaard. Ik wil mij niet aan zijne majesteit vergrijpen, zei ik, de Heer heeft hem immers tot koning gezalfd. ₁₂Kijk, mijn vader, kijk, hier heb ik een stuk van uw mantel. Ik heb het van uw mantel afgesneden maar ik heb u niet gedood. Erken dus dat ik geen kwade of opstandige bedoelingen heb. Ik heb u niets misdaan en toch stelt u alles in het werk om mij van het leven te beroven. ₁₃Laat de Heer zeggen wie van ons beiden in zijn recht staat, laat de Heer voor mij wraak op u nemen; ik echter zal mij niet aan u vergrijpen. ₁₄Een oud spreekwoord luidt: Slechte mensen, slechte daden. Nee, ik zal mij niet aan u vergrijpen. ₁₅Achter wie jaagt de koning van Israël eigenlijk aan? Wie zit hij na? Toch maar een dode hond, één enkele vlo! ₁₆Laat de Heer onze scheidsrechter zijn en zeggen wie van ons in zijn recht staat. Laat hij mijn zaak onderzoeken en verdedigen en mij tegenover u recht verschaffen.’

₁₇Toen David was uitgesproken, zei Saul: ‘Hoor ik daar jouw stem, mijn zoon David?’ Hij begon luid te huilen ₁₈en vervolgde: ‘Jij staat meer in je recht dan ik, David. Want jij vergeldt kwaad met goed, maar ik goed met kwaad. ₁₉Je hebt zojuist getoond dat je het goed met me voorhebt. Want de Heer had me aan jou uitgeleverd en toch heb je me niet gedood. ₂₀Wie laat zijn vijand ongedeerd gaan als hij hem in zijn macht heeft? Daarom zal de Heer je belonen voor wat je vandaag voor me hebt gedaan. ₂₁Nu besef ik dat jij koning zult worden en dat het koningschap van Israël vast in jouw handen zal blijven. ₂₂Zweer mij daarom bij de Heer dat je mijn nageslacht niet zult uitroeien en mijn familie bewaart voor het uitsterven van mijn naam.’

₂₃David zwoer wat Saul hem vroeg. Saul ging naar huis terug en David trok met zijn mannen naar de bergvesting.