1GUSTI ngetokké tembung marang Moses ing ara-ara samun Sinai, ing sasi kaping pisan taun sing kaping pindo sak metuné sangka negara Egipte: 2“Wong Israèl pada ngriyayakké Paskah ing waktu sing wis ditemtokké, 3ing sasi iki tanggal kaping patbelas, ing wayah soré, ing waktu sing wis ditemtokké; enggoné ngriyayakké Paskah nuruta sakkèhé katetepan lan pernatané.” 4Moses terus ngomongi wong Israèl supaya pada ngriyayakké Paskah; 5terus ya pada ngriyayakké Paskah ing sasi kaping pisan, tanggal patbelas ing wayah soré ing ara-ara samun Sinai; wong Israèl ya terus pada nandangi kaya sing dipréntahké GUSTI marang Moses. 6Waktu semono ana wong sing najis awit sangka wong mati, sak nalika pada ora bisa mèlu ngriyayakké Paskah ing dina kuwi, mulané pada ngadep ing ngarepé Moses lan imam Harun bareng sedina kuwi uga, 7lan ngomong: “Kula pada najis awit sangka layon, kepriyé kula nganti didèwèkké ora dililani masrahaké kurban ngadep marang GUSTI ing sak tengahé wong Israèl ing waktu sing wis ditemtokké?” 8Moses terus ngomong marang wong-wong mau: “Pada ngentèni ndisik, tak rungokké apa sing dadi préntahé GUSTI kanggo kowé.”
9GUSTI terus ngetokké tembung marang Moses: 10“Kowé ngomonga marang wong Israèl mengkéné: Yèn ana wong sak panunggalmu utawa turunmu sing najis awit sangka layon, utawa sak njeruhné lelungan adoh, kuwi ya kudu ngriyayakké Paskah ngadep marang GUSTI. 11Enggoné netepi kuwi ing sasi kaping pindo tanggal patbelas, ing wayah soré; enggoné mangan Paskah kuwi mbarengi roti tanpa ragi lan jangané pait. 12Aja ana sing dingèngèh tekan ing ésuké, lan balungé aja diputung siji-sijia. Enggoné netepi kuwi nuruta kabèh pernatan Paskah. 13Yèn ana wong sing ora najis, lan nalika ora lelungan, nanging ora nandangi Paskah, kuwi kudu dibuwang sangka antarané bangsané, awit ora masrahaké kurban marang GUSTI ing waktu sing wis ditemtokké, wong kuwi nanggunga pametuné dosané. 14Uga yèn ana bangsa liyané sing manggon ing sak tengahé, arep mèlu ngriyayakké Paskah ngadep marang GUSTI, enggoné netepi kuwi nuruta katetepan lan pernatan Paskah. Ana pernatan siji sing kanggo marang kowé, ya marang wong bangsa liya.”
15Ing dina ngedekké Tarup Sutyi, mendungé terus nutupi Tarup Sutyi, tarupé angger-anggeré Gusti Allah; lan saben mbengi tekan ésuk, mendung kuwi kétok kaya geni ing sak nduwuré Tarup Sutyi. 16Selawasé kelakon mengkono kuwi; yèn wayah awan Tarup kuwi ketutupan mendung, lan yèn wayah mbengi kétok kaya geni. 17Yèn mendung mumbul sangka sak nduwuré Tarup, wong Israèl terus pada budal, lan ing ngendi mandek mendungé, ing kono wong Israèl terus pada masang tarupé. 18Wong Israèl enggoné budal awit sangka préntahé GUSTI, lan ya awit sangka préntahé GUSTI enggoné pada manggon. 19Yèn mendung nganti suwé tetep ing sak nduwuré Tarup Sutyi, wong Israèl pada nindakké kuwajipané kanggo GUSTI, lan ora budal. 20Ana waktuné mendungé mau mung pirang dina ing sak nduwuré Tarup Sutyi; ing kono enggoné pada manggon kuwi awit sangka préntahé GUSTI, lan enggoné budal ya awit sangka préntahé GUSTI. 21Nanging ana waktuné mendungé kuwi enggoné mandek wiwit soré tekan ésuk; bareng wayah ésuk mendungé mumbul, terus wong-wong ya pada budal. 22Uga yèn mendung enggoné mandek ing sak nduwuré Tarup Sutyi kuwi nganti rong dina, utawa nganti sesasi utawa luwih, wong Israèl ya tetep manggon, ora budal; nanging yèn mendungé mumbul, terus pada budal. 23Enggoné pada lèrèn awit sangka préntahé GUSTI, lan ya awit sangka préntahé GUSTI enggoné pada budal; wong-wong kuwi tansah pada nindakké kuwajipané kanggo GUSTI, miturut sangka préntahé GUSTI lantaran Moses.