Kaise Jiesoe Jeroesaalem sahar me gail
Tab Jiesoe aur ekwan Jeroesaalem sahar ke nagietj pahoetjal. Hoewa par Djaitoen pahaar lage Betfaage aur Betaania ke gaaw raha. Tab Jiesoe aapan tjela me se doeigo se bolies: „Dja oe gaaw me djaun sodjhe dekha hai. Djaise toelog hoewa pahoetjiehe taise toelog ekgo madjhielka gadaha baanhal dekhiehe. Abbe koi opar na baithal hai. Oke kholke hamaar lage laihe. Aur djab koi toelogse poetjhie: ‘Toe ka kare hai?’ tab bol deihe: ‘Prabhoe ke eke kaam hai, aur oe abbe pathaai deiga.’ ” Oe doeno hoewa gail aur daam par ekgo kamaarie lage gadaha ke paais. Oesab okar tatai khole lagal.
Hoewa par koetjh log thara raha. Tab koi poetjhies: „Toe ka kare hai?” Tab tjela log bataais djaun Jiesoe bolies raha. Tab manai log oesabke ledjaain deis. Aur tjela log oke Jiesoe ke paas legail. Tab oesab gadaha par aapan kapra bietjhaais aur oe opar baith gail aur sabhan sanghe tjale lagal. Tab dher manai log okar khaat aapan kapra rasta par bietjhaais, aur doesar log khet me se patta toerke laaike bietjhaais Jiesoe ke aadar kare khaatien. Tab manai log okare aage paatjhe tjalat raha aur djor se bolat raha: „Parmeswar ke barka maan! Ie soekhie Manai Prabhoe ke naam se aawe hai! Oe soekh me raadj tjalaaiga djaise hamlogke baap-daada raadja Daawied bhie karat raha! Parmeswar oke aasies dewe. Hamlog swarag talak oke barka maaniela!”
Aisahie Jiesoe gadaha par baithke Jeroesaalem sahar me pahoetjal. Tab oe Parmeswar ke mahal ke angana me gail aur dekhies kie hoewa par ka howe hai. Derie hoi gail raha, ohie se oe aapan baara tjela log ke leike phien se Betaania gaaw me laut gail.
Adjier ke per biena phal
Tab djab saber bhail tab sabhan Betaania gaaw se djaat raha. Aur Jiesoe ke bhoekh lagal. Tab koetjh doer me oe ekgo adjier ke per dekhies. Oe gail per me dekhe kie oman phal hai kie na, bakie koetjh na paais. Oman khaalie patta raha. Adjier ke phal ke tem na raha. Tab oe per se bolies kie: „Toe ab se kabhie phal na deihe!” Aur okar tjela log soenies kie oe ka bole hai.
Jiesoe Parmeswar ke mahal ke angana me ka karies
Tab djab Jiesoe aur okar tjela log Jeroesaalem sahar me pahoetjal, tab oesab phien se Parmeswar ke mahal ke angana me gail.
Hoewa par dher manai kienat betjat raha. Ohie se Jiesoe djaaike oesabke khadere lagal. Oe paisa toeraawe waala log ke tafra oeloet deis aur kaboettar betje waalan ke koersie bhie. Oe manai log ke bhie rokies djaun maangat raha har ek rakam tjiedj angana me laawe. Oe oesabke daatke bolies: „Ka, toelog na djaane hai kie Parmeswar ke poestak me liekhal hai:
‘Hamaar mahal ke tjaahie ekgo praatna kare ke djagaha rahe ke doenia ke djaatie log khaatien.’ Bakie toelog eke daakoe ke djagaha banaile hai!”
Tab djab barka agwan aur dharam ke parhal waalan soenies kie oe ka kare hai, tab oesab ekgo mauka khodje lagal oke marwaai dhaare khaatien. Bakie djaatie log okar siektjha biesaal maanat raha, ohie khaat barkwan deraat raha.
Tab djab sandjha howe lagal tab Jiesoe aur okar baara tjela log sahar me se phieno tjal gail.
Djhoeraail adjier ke per
Biehaan bhaile djab sabhan adjier ke per lage se paas bhail, tab dekhies kie oe per ekdam se djhoeraai gail hai. Tab Petras jaad karies kie Jiesoe kaun baat bolies raha. Oe ose bolies: „Maastar, dekh, kalhia toe perwa ke saraple rahiele aur aadj oe djhoeraai gail! Oe kaise hoi sake hai?” Tab oe bolies: „Parmeswar me bieswaas kar. Soen, dje aapan diel bhar se Parmeswar me bieswaas kare hai aur dje ke doebdha na hai, oe hia ke pahaar se bol sake hai: ‘Oekhar, aur samoendar me gier dja!’ aur Parmeswar ose aise karwaaiga. Ohie se ham toelogse boliela kie djab toe praatna me Parmeswar se tjaahe djaun tjiedj mangiehe, tab toke tjaahie bieswaas kare ke kie toe paai tjoekale hai. Tab Parmeswar tor praatna soeniega. Bakie praatna karte me djab toe koi ke oeppar goessaail baate, tab toke tjaahie oke tjhama dewe ke. Tab tor swarag ke Pieta tor paap bhie tjhama karie. [ Bakie djab toe doesar koi ke na mangiehe tjhama kare, tab tor swarag ke Pieta toke bhie tjhama na karie.]”
Barkwan ke djaran
Tab Jiesoe aur okar tjela log phieno Jeroesaalem sahar me aail. Tab djab oe Parmeswar ke mahal ke angana me ghoemat raha, tab barka agwan aur dharam ke parhal logan aur doesar barkwan okar lage aail. Oesab poetjhies kie: „Toe aapan kaam kekar naam se kare hai? Kalhia toe manai log ke kekar hoekoem se khaderle?” Tab oe bolies: „Ham toelogse pahiele ek baat poetjhab. Djab toelog djabaab deihe, tab ham toelogse bataabe kie ham ie sab kaam kekar hoekoem se karlie hai.” Oe poetjhies: „Johaanas Parmeswar ke kie manai log ke hoekoem se dopoe karat raha? Toelog ka bole hai?”
Tab barkwan apane me baat-tjiet karke bolies: „Hamlog ka bolie? Djab hamlog bolab: ‘Parmeswar ke’ tab oe bolie: ‘Tab toelog kaahe ke okar baat na bieswaas karle hai?’ Bakie djab hamlog bolab: ‘Manai log ke hoekoem se,’ tab djaatie log hamlogke oeppar goessaai djaai.” Dher manai log to Johaanas ke ek Parmeswar ke sanesia ghat barka maanat raha, aur barkwan oesabke deraat raha. Ohie khaat oesab Jiesoe se bolies: „Hamlog na djaaniela.” Tab oe bolies: „Tab ham toelogse bhie na bataab kie ham kekar hoekoem se ie sab kaam kariela.”