Leviticus 7

₁‘Dit zijn de aanwijzingen voor het boeteoffer:

Het boeteoffer is allerheiligst. ₂Het offerdier dat iemand als boetedoening voor zijn zonde aanbiedt, moet men op dezelfde plaats slachten als de dieren voor het brandoffer. Het bloed zal men aan alle kanten tegen het altaar sprenkelen. ₃Alle vette delen zal men offeren: de staart, het vet aan de ingewanden, ₄de beide nieren met het niervet bij de lendenen, en de vetkwab aan de lever, die men met de nieren moet verwijderen. ₅Dat alles zal de priester op het altaar verbranden als een offergave voor de Heer. Zo is het een boeteoffer. ₆Alleen de mannelijke leden van de priesterfamilies mogen van dit offer eten, en wel op een heilige plaats, want het is allerheiligst. ₇Voor het offer voor de zonde en voor het boeteoffer geldt een en dezelfde regel: het vlees komt toe aan de priester die het offerdier opdraagt en daardoor alles met de Heer weer in het reine brengt. ₈De priester die voor iemand een brandoffer opdraagt, krijgt de huid van het desbetreffende offerdier. ₉Elk meeloffer dat in de oven is gebakken, of dat klaargemaakt is in de koekenpan of op de bakplaat, komt toe aan de priester die het opdraagt. ₁₀Elk ander meeloffer, al dan niet met olijfolie aangemengd, komt toe aan alle priesters; het moet onderling eerlijk worden verdeeld.’

₁₁‘Dit zijn de aanwijzingen voor het offer dat iemand aanbiedt voor de heilige offermaaltijd:

₁₂Wanneer iemand de Heer dit offer uit dankbaarheid aanbiedt, dan moet hij tegelijk met het offerdier een aantal koeken aanbieden zonder gist; het kunnen dikke koeken zijn, die met olijfolie zijn aangemaakt, of platte koeken, die met olijfolie zijn bestreken, of koeken van fijn meel, die met olijfolie zijn aangemaakt. ₁₃Naast deze koeken mag hij als offergave ook brood aanbieden met gist. ₁₄Van alles wat hij aanbiedt, zal hij één deel bestemmen voor de Heer; het komt toe aan de priester die het bloed van het offerdier sprenkelt tegen het altaar. ₁₅Het vlees van het offerdier moet nog dezelfde dag worden opgegeten; niets ervan mag blijven liggen tot de volgende morgen.

₁₆Wanneer iemand dit offer brengt uit vrije wil of omdat hij zich aan een belofte moet houden, dan moet het eveneens nog dezelfde dag worden gegeten. Maar wat er overgebleven is, mag ook de volgende dag nog worden gegeten. ₁₇Wat er op de derde dag aan vlees over is, moet worden verbrand. ₁₈Wordt er op de derde dag toch nog van dit vlees gegeten, dan wordt het offer niet aanvaard; het komt niet ten goede aan degene die het offer heeft gebracht, want het vlees is besmet en wie ervan eet, moet daarvoor boeten. ₁₉Vlees dat met iets onreins in aanraking is gekomen, mag niet worden gegeten; het moet worden verbrand. Van de rest van het offervlees mag iedereen eten die rein is. ₂₀Maar wie van dit vlees eet terwijl hij onrein is, moet uit de gemeenschap worden gestoten. ₂₁Wanneer iemand met iets onreins in aanraking is gekomen, bijvoorbeeld met een mens of een dier of iets anders dat onrein is, en hij eet toch van het vlees van dit offer, dan wordt hij uit de gemeenschap gestoten.’

_22-23De Heer gaf Mozes de volgende aanwijzingen voor de Israëlieten:

‘Nooit mag het vet van een rund, schaap of geit worden gegeten. ₂₄Het vet van een dier dat een natuurlijke dood is gestorven of dat door een roofdier is verscheurd, mag overal voor gebruikt worden, maar beslist niet worden gegeten. ₂₅Ieder die het vet eet van een dier dat men de Heer als offergave aanbiedt, moet uit de gemeenschap worden gestoten.

₂₆Nooit mag een Israëliet, waar hij ook woont, vlees eten waar het bloed nog in zit; dit betreft alle dieren, vogels zowel als landdieren. ₂₇Iedereen die het eet, moet uit de gemeenschap worden gestoten.’

_28-29Verder gaf de Heer aan Mozes ook deze aanwijzingen voor de Israëlieten:

‘Wie een offer aanbiedt voor de heilige offermaaltijd, moet een deel daarvan bestemmen voor de Heer; ₃₀eigenhandig zal hij het vet en het borststuk van het offerdier de Heer als offergave aanbieden. Voor het altaar zal hij het borststuk wijden aan de Heer en het uit naam van de Heer teruggeven aan de priesters. ₃₁De dienstdoende priester zal het vet op het altaar verbranden, maar het borststuk komt toe aan Aäron en zijn zonen, de priesters. ₃₂Ook de rechterachterpoot van het offerdier is bestemd voor de priesters; ₃₃dit deel komt toe aan de priester die het bloed en het vet van het offerdier opdraagt. ₃₄Van alle offers die de Israëlieten aanbieden voor de heilige offermaaltijd met de Heer, heeft de Heer het borststuk en de rechterachterpoot bestemd voor Aäron en zijn zonen, de priesters; de Israëlieten zijn voor altijd verplicht deze af te staan. ₃₅Dit is het deel van de offergaven voor de Heer, dat toekomt aan Aäron en zijn zonen vanaf het moment dat zij als priesters van de Heer zijn aangesteld. ₃₆De Israëlieten moeten hun dit geven vanaf het moment dat zij tot priesters zijn gewijd; dit is een blijvende bepaling, alle generaties door.’

₃₇Dit waren de aanwijzingen voor het brandoffer, het meeloffer, het offer voor de zonde, het boeteoffer, het wijdingsoffer en het offer voor de heilige offermaaltijd. ₃₈Toen de Heer daar in de woestijn de Israëlieten opdroeg offers te brengen, schreef hij Mozes dit alles voor op de berg Sinai.